Bijna alweer rond op het zuidereiland...

Halloooo:D
Jeetje wat gaat de tijd hard als je het naar je zin hebt. Ik zou zo vergeten af en toe iets van me te laten horen. Zoals ik in mijn laatste verslag schreef, was ik bezig met het kopen van een auto.
De auto die ik op het oog had, een Mitsubishi Chariot uit 1998, heb ik eerst helemaal laten nakijken bij de garage en nadat zij mij vertelden dat het er goed uitzag, heb ik de auto gekocht. Ik was een hoop dollars armer, maar een huis op wielen rijker!:D
Ik heb de afgelopen weken zoveel meegemaakt dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Ik reed als eerst naar Lake Tekapo, een prachtig meer met mooie uitzichtspunten e.d. De volgende dag reed ik door naar Mt. Cook National Park. Onderweg kwam ik langs Pukaki, een prachtig helderblauw meer. Eenmaal in Mt. Cook National Park, was het flink bewolkt maar droog. Ik liep diverse wandelingen naar verschillende gletschermeren en uitkijkpunten. Zelfs met bewolking was het erg indrukwekkend. Op 11 april was het ’s morgens ook erg bewolkt, maar de weersvoorspellingen waren goed, dus ik waagde het erop. Ik wandelde naar de Mueller Hutt, ook in Mt. Cook National Park, naar een hoogte van 1800m. Eerst moest ik zo’n 1800treden op en toen was ik pas halverwege, de tweede helft bestond uit het beklimmen van rotsen, voetpaden: ho maar. Het was erg pittig, maar hoe hoger ik kwam, hoe meer het opklaarde. Eenmaal boven was het helemaal opgeklaard en wow wat een uitzicht. Het was één van de pittigste wandeling ooit, maar meer dan de moeite waard. Hierna heb ik op een gratis camping geslapen met uitzicht op Lake Pukaki.
Vervolgens reed ik terug richting oostkust, o.a. naar Oamaru (een stad met niet veel bijzonders), the Moeraki Boulders (ronde/ eivormige rotsen op het strand, bijzondere vormen) en naar Katiki Point (hier zag ik zeehonden en pinguins).
Op 13 april reed ik naar Dunedin, waar ik een paar daagjes bleef. Ik heb o.a. de steilste straat ter wereld (19%) bekeken en even op neer gelopen en een aantal musea bezocht. Vervolgens ben ik naar de Otage Peninsula gereden, hier waren een paar mooie wandelingen en heb ik een aantal zeeleeuwen gezien.
Vervolgens op 16 april ben ik verder zuidwaarts gereden, richting de Catlins, een prachtige route langs de kust en aan de andere kant van de weg bossen en prachtige watervallen. Een aantal wandelingen gemaakt en van prachtige zonsopgangen genoten. In Curio Bay, ook in de Catlins heb ik mijn eerste surfles gehad, oh wat is dat leuk! Ik kreeg het voor elkaar om tijdens de eerste drie golven al te staan. Toen lukte het even niet meer, haha. Blijven oefenen.

Helaas had ik de dagen erop veel regen, dus deed niet veel, behalve mijn boek lezen en filmpjes kijken. Ik reed via Ingargill naar Monkey Island, een eilandje dat alleen tijdens een vloed echt een eilandje is. Tijdens eb kun je erheen lopen. Hier zag ik hector dolfijnen!
Op 21 april reed ik door Fjordland naar Te Anau, helaas wederom geen goed weer, dus heb het e.e.a. aan wandelingen aan me voorbij laten gaan. Eenmaal in Te Anau bleek er niet veel te doen te zijn dus reed ik meteen door in de richting van Milford Sound. Ik verbleef op de dichstbijzijnde camping zodat ik de volgende morgen niet zo ver meer hoefde te rijden. Want de dag daarna was prachtig weer! Ik was zo blij, ik reed al vroeg riichting Milford Sound en boekte de cruise voor 9uur. We kregen een ontbijtje op de boot en voeren 2uur door de Sounds naar de Tasman Sea en weer terug. Zagen een paar zeehondjes onderweg. Erg mooi! Vervolgens verbleef ik nog zo’n 2 dagen in dat national park, heb een paar prachtige wandelingen gemaakt, enorm genoten. En wat was het mooi weer!
Hierna reed ik naar Queenstown, ik dacht mezelf een plezier te doen met een nachtje in een hostel, lekker warm. Nou ik verlangde die nacht enorm naar mijn auto! Er lag een meid op mijn kamer die zo enorm heeft liggen snurken de hele nacht dat ik zowat geen oog dicht deed.
De volgende morgen was het prachtig weer, ik liep wat rond in Queenstown, maar heel veel meer dan dure activiteiten kun je daar niet doen, dus ik besloot naar Glenorchy te rijden, een dorpje 30km verderop. Alleen de rit erheen is al prachtig! Ik kon er helaas op de heenweg niet van genieten vanwege dichte mist. Maar op de terugweg des te meer. In Glenorchy zelf heb ik wederom een paar prachtige wandelingen gemaakt. Mede door de herfstkleuren was het nog mooier!
Op 25 april was het een nationale feestdag, om de mensen uit de eerste wereldoorlog te herdenken e.d. Ik zag ‘s morgens een crossauto op een aanhanger, heb het even op internet opgezocht en er was inderdaad een autocross gaande die middag, in Cromwell. Dus daar heb ik de hele middag/ avond enorm van genoten. Op weg naar Wanaka ben ik nog even langs Bendigo gereden, een ‘ghost town’ uit de goudmijn tijd. Vooral veel diepe gaten in de grond en veel ruïnes.
In Wanaka heb ik 4 dagen rondgehangen, wat een prachtige omgeving. Ja weer en meer en ja weer een aantal wandelingen gedaan, het is overal weer anders. Dit keer heb ik bv. Een wandeling van zo’n 4uur gedaan, naar een mega uitzicht op een flinke gletscher. Super mooi!
Na Wanaka ben ik doorgereden naar de Westkust, daar zit ik nu. Ik heb een hele gave dag gehad een paar dagen geleden. Ik ben met een helikopter op de Franz Josef Gletscher gedropt, heb daar zo’n 3-uur op het ijs rondgebanjerd, eroverheen/ ertussendoor/ eronderdoor en vervolgens met de helikopter weer terug. Dit was echt zo bijzonder! ’s Avonds lekker in de hotpools gehangen en met wat andere reizigers uit eten geweest.
Nu ga ik het laatste stukje via de westkust richting Nelson, daar hoop ik voor mijn laatste 2 maandjes NZ een baantje te vinden, zodat ik mijn 2 maanden in Tonga kan overleven:)

Veel liefs vanuit NZ!